ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΑΣ ΒΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ....

Σήμερα κάναμε το πρώτο μάθημα του προγράμματος : ''ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ''.
Τα μαθήματα θα βασιστούν στο βιβλίο http://www.politeianet.gr/books/9789600225846-kourmousi-nantia-papazisis-set-bimata-gia-ti-zoi-cdgantokoukles-kai-kounelakikartes-151716?gclid=CjwKEAjw-8ihBRD2t9qT3NaW7igSJAD3_sNVKBvPczaSB6R6-CZ9FpCofQ8s1IeLfTJ-h1IwVZ2tFBoCOCrw_wcB

Το πρόγραμμα το ξεκινήσαμε μετά από την αναγκαία περίοδο προσαρμογής των νηπίων, που συστήνει και το ίδιο το πρόγραμμα.

Σήμερα, αφού παίξαμε το παιχνίδι γνωριμίας : Είμαι ο ''............''' και μου αρέσει να''........'' και αφού γυρίσαμε τον τροχό με τις ερωτήσεις γνωριμίας των παιδιών 

 Παρουσιάσαμε με λίγα λόγια το πρόγραμμα στα παιδιά.

Μιλήσαμε για τον ''βοηθό'' που θα χρειαστεί η κυρία κατά τη διάρκεια των μαθημάτων και την κλήρωση με την οποία αυτός θα επιλέγεται κάθε φορά. Ευτυχώς η λέξη ''κλήρωση'' τους ήταν ήδη γνωστή, μιας και την εφαρμόζουμε και για το πρωινό ημερολόγιο. 

Γράψαμε λοιπόν το όνομά μας σε χαρτιά 

Τα διπλώσαμε και τα βάλαμε στο βαζάκι με τον τίτλο ''Εγώ δεν έγινα βοηθός''

Στο άλλο βαζάκι με τον τίτλο:''Εγώ έγινα βοηθός'' θα μπαίνουν τα ονόματα των παιδιών που έχουν γίνει βοηθοί, για να γίνεται δίκαια η κλήρωση.

Έπειτα αφού βάλαμε τον βοηθό να καθίσει δίπλα μου, στην καρέκλα του βοηθού (θα ακολουθήσουν σε επόμενη ανάρτηση φωτογραφίες), είπα στα παιδιά,  να βγάλουν τα παπούτσια τους και τις κάλτσες τους. Και εκείνα, τα έβγαλαν!

Απλώσαμε χαρτί στο πάτωμα και φέραμε χρώματα και μεγάλο πινέλο, με τον βοηθό. Και αρχίσαμε τα βήματα...

Τα παιδιά έκαναν τα βήματα και προορισμός, ήταν η Ζωή, που ήταν μία καρδιά, γιατί χωρίς καρδιά να χτυπά και χωρίς όλα αυτά που κρύβει η καρδούλα μας μέσα, δεν θα ζούσαμε, αλλά δεν θα ήμασταν και άνθρωποι.. Ιδού το αποτέλεσμα.

Το αποτέλεσμα ήταν μια καλή ευκαιρία για να βάλουμε τα χέρια μας στην καρδιά μας να ακούσουμε πώς χτυπά, αλλά και να μιλήσουμε για αυτά που έχουμε μες στην καρδιά μας.. Τα συναισθήματα. Αν δεν είχαμε άραγε συναισθήματα, θα ήμασταν άνθρωποι, ή θα μοιάζαμε με άψυχα αντικείμενα, όπως μια μολυβοθήκη για παράδειγμα; Μπορεί η μολυβοθήκη να νιώσει χαρά και να χαμογελάσει; Μπορεί να νιώσει απογοήτευση και να λυπηθεί; Όχι βέβαια!  

Αλλά μιλήσαμε και για τα πρόσωπα που έχουμε στην καρδιά μας.. Ευτυχώς όλα είχαν και την κυρία, μέσα στην καρδούλα, κι έτσι και η καρδιά της κυρίας, χτύπησε δυνατά!

Eδώ οφείλω να αναφέρω, πως την ιδέα με το τύπωμα των ποδιών την εμπνεύστηκα από την ομαδική εργασία της συναδέλφου Σοφίας, που έκανε για άλλο πρόγραμμα, αλλά ταίριαζε πολύ και στο δικό μας.

https://www.facebook.com/sofia.agnidi/media_set?set=a.645804582201785.1073742279.100003167471194&type=3

Να μην ξεχάσω επίσης,  πως φτιάξαμε και το κουτί της διασκέδασης που προτείνει το πρόγραμμα, στο οποίο επιλέξαμε δραστηριότητες και παιχνίδια που αγαπάμε, τα γράψαμε σε χαρτάκι και τα βάλαμε στο κουτί της διασκέδασης, για να παίρνουμε μέσα από αυτό ιδέες, όταν βαριόμαστε ή είμαστε κουρασμένοι και να παίζουμε,

Εδώ δανείστηκα μία ωραία ιδέα από την Αριάδνη Ευαγγελοπούλου και το ιστολόγιό της 

http://edonipiagogeio.blogspot.gr/search/label/%CE%A4%CE%B1%20%CE%B2%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CE%B7%20%CE%B6%CF%89%CE%AE

 Και πρότεινα στα παιδιά να φτιάξουν χαμογελαστές φατσούλες και να τις κολλήσουμε στο κουτί της διασκέδασης.